Ο στόχος της Europa Lingua είναι να προωθήσει την ιδέα μιας ευρωπαϊκής γλώσσας, και η τελευταία θα ήταν πιθανώς μια τεχνητή γλώσσα (ή μια δομημένη γλώσσα). Εντούτοις, η λειτουργία και η ιστορία τους δεν είναι απαραιτήτως γνωστές στο ευρύ κοινό, έτσι είναι απαραίτητο να γίνει ένα φως σε το.
Πρώτα απ ' όλα, τι είναι μια ενσωματωμένη γλώσσα;
Μια δομημένη γλώσσα είναι μια τεχνητή γλώσσα που χτίζεται από έναν ή περισσότερους ανθρώπους που υπαγορεύουν αυθαίρετα τους κανόνες λειτουργίας του. Διακρίνονται από τις φυσικές γλώσσες που βγαίνουν αυθόρμητα από τις ανθρώπινες κοινότητες και εξελίσσονται κατά τη διάρκεια των αιώνων.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ενσωματωμένων γλωσσών, οι οποίοι μπορούν να ομαδοποιηθούν σε δύο κατηγορίες: οι γλώσσες έχτισαν a priori και οι γλώσσες έχτισαν εκ των υστέρων.
Γλώσσες χτίστηκε a priori (ή σχηματικές τάσεις)
Σύμφωνα με τον γ. Móch, οι γλώσσες a priori έχουν την ιδιαιτερότητα να έχουν "σφυρηλατηθεί από όλα τα μέρη από τους εφευρέτες τους, χωρίς να δανείζονται τίποτα από τις φυσικές γλώσσες". Αυτό τα καθιστά ιδιαίτερα ενδιαφέροντα από γλωσσική άποψη, διότι μπορούν να είναι απαλλαγμένα από όλες τις συμβάσεις που θεσπίζονται από τις φυσικές γλώσσες.
Το Volapuk
Μια από τις πιο διάσημες ενσωματωμένες γλώσσες είναι η VOLAPUK, η οποία δημιουργήθηκε το 1879 από τον Γιόχαν Μάρτιν Σλέϋερ. Ο τελευταίος ήταν ένας Γερμανός καθολικός ιερέας και ισχυρίστηκε ότι ο Θεός τον είχε διέταξε να δημιουργήσει μια βοηθητική διεθνή γλώσσα. Η γλώσσα του θα είχε μια σχετική επιτυχία πριν από την έλευση της Εσπεράντο, αλλά σήμερα ομιλείται μόνο από μερικές εκατοντάδες άτομα.
Αυτή η αποτυχία μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι είναι πολύ μακριά από τις φυσικές γλώσσες, γεγονός που καθιστά αδύνατη την κατανόηση χωρίς να το έχουν μάθει. Για παράδειγμα, για να ευχηθώ σε κάποιον μια καλή μέρα στο Volapuk, θα πρέπει να τους πούμε "Labolös Deli gudik".
Φιλοσοφικές γλώσσες
Φιλοσοφικές γλώσσες είναι μια υπο-κατηγορία των γλωσσών χτίστηκε a priori, "Όλοι στηρίζονται σε μια λογική ταξινόμηση των ιδεών μας, σε μια πλήρη ανάλυση της γνώσης μας» (CITES S. Malik). Μεταξύ αυτών των φιλοσοφικών γλωσσών, υπάρχει ιδιαίτερα το καθολικό χαρακτηριστικό της Liebnitz, στην οποία "κάθε έννοια που έχουμε είναι η ίδια αποτελείται από άλλες έννοιες." Η έννοια του ανθρώπου, για παράδειγμα, είναι κατανοητό να αποτελείται από "ζώο" και "ορθολογική" έννοιες.
Παρ ' όλα αυτά, τα τελευταία έχουν μικρή επιτυχία σε σύγκριση με τις νεότερες γλώσσες που είναι πολύ πιο διαισθητικές. Αυτό οφείλεται στην εγγύτητά τους με τις φυσικές γλώσσες στις οποίες βασίζονται στη δομή των γλωσσών τους.
Οι γλώσσες έχτισαν εκ των υστέρων (ή φυσική τάσεις)
Οι γλώσσες που κατασκευάζονται εκ των υστέρων είναι, σε αντίθεση με τις γλώσσες που χτίστηκε a priori, βασίζονται σε ήδη υπάρχουσες γλώσσες. Σύμφωνα με τη διάκριση του Μπέρνεϊ και της RIM, αυτές οι γλώσσες έχουν φυσικές τάσεις, είναι παρόμοιες με αυτές των φυσικών γλωσσών.
Εσπεράντο
Η πιο διάσημη από τις γλώσσες που κατασκευάζονται, η εσπεράντο, είναι μια φυσική γλώσσα. Δημιουργήθηκε το 1887 από τον γιατρό Ζάμενχοφ, με το ψευδώνυμο "Doktoro εσπεράντο" (γιατρός γεμάτος ελπίδες). Σκοπός του ήταν να δημιουργήσει μια διεθνή βοηθητική γλώσσα, δηλαδή δεν είχε σκοπό να αντικαταστήσει τις εθνικές γλώσσες. Αυτή η γλώσσα είχε κάποια επιτυχία και εξακολουθεί να ομιλείται σήμερα από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, καθώς απολαμβάνει μια ισχυρή κοινότητα που της δίνει αρκετά αξιοσημείωτη ζωτικότητα.
Η επιτυχία του σχετίζεται εν μέρει με την ευκολία της μάθησης του, περίπου 150 ώρες έναντι 1500 ώρες για τα Αγγλικά. Αυτό είναι ιδιαίτερα επειδή είναι σχετικά κοντά στις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες. Για παράδειγμα, για να πούμε ότι αγαπάμε την Ευρώπη, αρκεί να πούμε "Mi Eŭropon Cluster". Παρ ' όλα αυτά, ορισμένες πτυχές της γλώσσας είναι αντι-διαισθητική, ειδικά με τη χρήση των εμφάσεις. Για το λόγο αυτό ο Edgar de Γουώλ αναπτύχθηκε, ανταποκρινόμενος στην Εσπεράντο, τη διαγλωσσική ή τη δυτική.
Γλωσσική (Δυτική)
Ο δημιουργός του, Έντγκαρ ντε Γουόλ, ήταν καθηγητής της φυσικής της Εσθονίας και της Εσπεράντο που γεννήθηκε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα, ο οποίος προσπάθησε να πείσει τον Dr. Ζάμενχοφ να αλλάξει σε βάθος την εσπεράντο. Αντιμέτωπη με την απόρριψη της Κοινότητας, αποφάσισε να εργαστεί στη δική του γλώσσα. Ήθελε η γλώσσα του να είναι πολύ κοντά στις φυσικές γλώσσες διατηρώντας παράλληλα την απλούστερη δυνατή δομή. Κατόρθωσε να χτίσει το δυτικό (μετονομάστηκε σε δίγλωσσο), αλλά απομόνωσε γρήγορα από την άφιξη του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου και την έλευση του Στάλιν που ήταν εχθρικός στη γλώσσα του (και περιέργως μάλλον ευνοϊκός σε μια διεθνή γλώσσα). Η περιοδεία της δύναμης που συνειδητοποίησε ο de Γουώλ ήταν ότι η γλώσσα του ήταν άμεσα κατανοητή από οποιονδήποτε ομιλητή μιας ευρωπαϊκής γλώσσας (ακόμη και αν προάγει γλώσσες λατινικής προέλευσης).
Το παράδειγμα είναι αρκετά εκκινεί:
« Li material civilisation, li scientie, e mem li arte unifica se plu e plu. Li cultivat europano senti se quasi in hem in omni landes queles have europan civilisation, it es, plu e plu, in li tot munde. Hodie presc omni states guerrea per li sam armes. Sin cessa li medies de intercommunication ameliora se, e in consecuentie de to li terra sembla diminuer se. Un Parisano es nu plu proxim a un angleso o a un germano quam il esset ante cent annus a un paisano frances. »
Μετάφραση: ο υλικός πολιτισμός, η επιστήμη και ακόμη και η τέχνη ενώνουν όλο και περισσότερο. Οι καλλιεργημένοι Ευρωπαίοι αισθάνονται σχεδόν σαν στο σπίτι τους σε όλες τις χώρες που έχουν έναν ευρωπαϊκό πολιτισμό, δηλαδή ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα σχεδόν όλα τα κράτη κάνουν πόλεμο με τα ίδια όπλα. Συνεχώς τα μέσα της επικοινωνίας τελειοποιούνται, ως αποτέλεσμα της οποίας η γη φαίνεται να γίνεται μικρότερη. Ένα παρισινό του σήμερα είναι πιο κοντά σε έναν Άγγλο ή Γερμανό από ό, τι ήταν πριν από εκατό χρόνια ενός Γάλλου αγρότη. »
Αυτή η γλώσσα είναι ιδιαίτερα τακτική, έτσι ώστε οι κανόνες της σύζευξης και της γραμματικής είναι απλό να μάθουν. Επιπλέον, τα λόγια είναι κοντά στις φυσικές γλώσσες, το λεξιλόγιο είναι εύκολα κατανοητό που διευκολύνει σε μεγάλο βαθμό τη μάθηση.
Αναδομημένες γλώσσες ή ανασχηματισμένες φυσικές γλώσσες
Αυτές οι γλώσσες βασίστηκαν σε μια ή περισσότερες φυσικές γλώσσες ή διαλέκτους, και έκαναν μια σύνθεση τους ή τις απλοποιήσουν αυθαίρετα. Ήταν θέμα να ενώσουμε πολλές χώρες/λαούς ανά γλώσσα, προκειμένου να μπορέσουμε να αναπτύξουμε ως πολιτισμό. Γι ' αυτό και θα μιλήσουμε εδώ για τα σύγχρονα Αραβικά, Nynorsk και Εβραϊκά, και, τέλος, ένα πλήρες άρθρο που μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα μας είναι αφιερωμένη στην Σουαχίλι.
Σύγχρονο πρότυπο αραβικό
Το παράδειγμα της σύγχρονης Αραβικής είναι ενδιαφέρουσα, διότι είναι το παράδειγμα μιας φυσικής γλώσσας των οποίων οι κανόνες έχουν τροποποιηθεί αυθαίρετα, η οποία φέρνει πιο κοντά στην προσέγγιση μιας δομημένης γλώσσας φυσική. Η σύγχρονη αραβική είναι μια παραλλαγή της κλασικής Αραβικής, γεννήθηκε από ένα "αραβικό κίνημα της αναγέννησης" που ονομάζεται Nahda (αναγέννηση) που πραγματοποιούνται από διανοούμενους από πολλές αραβικές χώρες. Προχώρησαν στην Isti'rab (αραβική): απλοποίηση της σύνταξης και εισαγωγή νέων λέξεων για την περιγραφή σύγχρονων αντικειμένων ή εννοιών (όπως η αμαξοστοιχία ή η Δημοκρατία) (Wikipedia).
Έτσι, αυτή η γλώσσα χρησιμοποιείται σε επίσημες ομιλίες, αλλά και ως γλώσσα επικοινωνίας μεταξύ των αραβικών χωρών που κατέχουν τις δικές τους γλώσσες/διαλέκτους. Αντιπροσωπεύει μια διεθνή βοηθητική γλώσσα, ένας στόχος που έχει οριστεί από πολλές ενσωματωμένες γλώσσες, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει επιτευχθεί ποτέ. (αν και η εσπεράντο ομιλείται σε όλο τον κόσμο, το γεγονός ότι ομιλείται μόνο από μια μειονότητα και δεν χρησιμοποιείται σε ιδρύματα το καθιστά δύσκολο να χαρακτηριστεί ως Διεθνής βοηθητική γλώσσα.)
Το Nynorsk
Nynorsk είναι μία από τις δύο γλώσσες της Νορβηγίας, που γεννήθηκαν από το γλωσσολόγο άιβαρ Aasen, ο οποίος μετά από ένα ταξίδι σε όλη τη χώρα, δημοσιεύει διαδοχικά στη γραμματική της νορβηγικής λαϊκής γλώσσας στο 1848 και το λεξικό της νορβηγικής λαϊκής γλώσσας σε 1850. Συνθέτει έτσι αρκετές διαλέκτους που ομιλούνται σε τέσσερις περιοχές της χώρας, δηλαδή ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούνται στη γλώσσα του είναι ως επί το πλείστον κοντά σε όλες τις διαλέκτους.
Και πάλι, αυτή η προσέγγιση είναι πολύ κατατοπιστική, ειδικά για τη διαδικασία της σύνθεσης που είναι ιδιαίτερα δημοκρατική.
Τα Εβραϊκά
Εβραϊκά ήταν, πριν από το XVIII αιώνα, μια βιβλική γλώσσα που ομιλούνται σχεδόν αποκλειστικά σε θρησκευτικούς κύκλους. Αυτή η γλώσσα αναγεννιέται στη συνέχεια του Haskalah (ένα philosphique κίνημα του δέκατου όγδοου αιώνα που συμμετείχαν στην ανάπτυξη της χρήσης των Εβραίων, ιδίως στο επιστημονικό περιβάλλον) και την άνοδο της σιωνισμού στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, αλλά και υπό την ώθηση της Ελιέζερ Ben Yehuda, ο οποίος ξεκίνησε τη δημιουργία ενός λεξικού της σύγχρονης Εβραϊκά το 1878. Πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του αναπτύσσοντας το έργο του, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1959, ή 37 χρόνια μετά το θάνατό του.
Η αναβίωση των Εβραίων και η άνοδος του κινήματος είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Στην πραγματικότητα, η εβραϊκή επιτρέπεται σιωνισμού να ενισχύσει το πνεύμα της Κοινότητας του κινήματος: "(...) Η αναγεννημένη εβραϊκή συνδέθηκε με την άνοδο του σιωνισμού. Και, για τους Εβραίους πρωτοπόρους εγκαταστάθηκαν στη Μέση Ανατολή, έγινε, καλύτερα από τα Γίντις "ορολογία", η οποία Υπενθυμίζεται επίσης "εξορία", ένας ιδανικός τρόπος για την προώθηση τόσο την πολιτιστική τους ταυτότητα και το όνειρο.
Το εβραϊκό παράδειγμα δείχνει ότι μια γλώσσα μπορεί να αποτελέσει καθοριστικό παράγοντα στη γέννηση ενός πολιτικού εγχειρήματος. Επιτρέπει να δώσει μια ταυτότητα και να αναπτύξει μια κοινή κουλτούρα που κάνει το τσιμέντο ενός πολιτισμού. "Ευρώπη θα μπορούσε να εμπνευστεί από αυτή τη δυναμική με την εφαρμογή μιας κοινής γλώσσας, προκειμένου να συγκεντρώσει τους ανθρώπους και να δώσει μια δεύτερη ώθηση στην πολιτική και πολιτιστική Ευρώπη.
Ποια γλώσσα για την Ευρώπη;
Διαδικασία
Αφού έκανε μια ιστορία των δομημένων γλωσσών και μια εξήγηση της λειτουργίας τους, εδώ είναι η προσέγγιση της δεξαμενής σκέψης μας, Europa Lingua, σε σχέση με την επιλογή της Ευρωπαϊκής κοινής γλώσσας.
Καταρχάς, ως δεξαμενή προβληματισμού, ένας από τους κύριους στόχους μας είναι η παραγωγή, η ομαδοποίηση, η συζήτηση ιδεών που σχετίζονται με τις δομημένες γλώσσες και την Ευρώπη. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι η επιλογή της Ευρωπαϊκής γλώσσας Lingua περνά μέσα από την ενδελεχή μελέτη των δομημένων γλωσσών, και να μαθαίνουν από τις επιτυχίες τους, καθώς και τις αποτυχίες τους. Αυτό περιλαμβάνει τη συγγραφή άρθρων, τη διοργάνωση συνεδρίων και συζητήσεων με όλους τους παράγοντες που επενδύθηκαν στον ευρωπαϊκό σκοπό.
Είμαστε ανοικτοί σε οποιεσδήποτε προτάσεις σχετικά με αυτή τη γλώσσα, έτσι ώστε οι γλώσσες όπως η δίγλωσση ή η εσπεράντο να κάνουν καλούς υποψήφιους.
Ωστόσο, έχουμε τη φιλοδοξία, και πάλι μέσω συζητήσεων και διαβουλεύσεων, να καθορίσουμε κριτήρια που θα πρέπει να σέβεται αυτή η γλώσσα. Θέλουμε η ευρωπαϊκή γλώσσα να είναι μέρος του μοντερνισμού, για παράδειγμα πρέπει να πληροί κριτήρια όπως η ενσωμάτωση. Θέλουμε επίσης να είναι η πιο φυσική δυνατή, γι ' αυτό θέλουμε να είναι μια σύνθεση των ευρωπαϊκών εθνικών γλωσσών, έτσι ώστε να μπορεί να γίνει αποδεκτή από όλους. Όλες αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές προορίζονται να αποσαφηνιστούν και να εξελιχθούν με την πρόοδο του έργου. Τέλος, θέλουμε επίσης να δώσουμε επιστημονική νομιμότητα στη δεξαμενή προβληματισμού μας, απευθυνόμενοι σε εμπειρογνώμονες σε πολλούς τομείς, και να σχηματίσουμε τελικά ένα επιστημονικό συμβούλιο προσανατολισμού για να αναλάβει ηγετικό ρόλο σε αυτό το έργο.
Η πρότασή μας: η Europeo
Η Europeo είναι μια γλώσσα που έχουμε αρχίσει να οικοδομήσουμε, είναι βασισμένη σε ένα μεταφραστή με βάση το πρόγραμμα του υπολογιστή και εκτελεί μια σύνθεση των ευρωπαϊκών γλωσσών. Έτσι, κάθε λέξη είναι το αποτέλεσμα μιας δημοκρατικής επιλογής που γίνεται από έναν αλγόριθμο, έτσι ώστε να είναι το πλησιέστερο σε αυτό της πλειονότητας των ευρωπαϊκών γλωσσών, (μια προσέγγιση παρόμοια με αυτή που διεξάγεται από τον Edgar de Γουώλ με τη διαγλωσσική), η οποία καθιστά Αυτή είναι η πιο φυσική γλώσσα που έχει.
Πιστεύουμε ότι μια από τις καλύτερες λύσεις για την ευρωπαϊκή γλώσσα να τεθεί σε κριτήρια μας είναι να παράγει μια γλώσσα που μας επιτρέπει να συμμορφωθούν. Θέλουμε η γλώσσα της Ευρώπης να εμπνέεται από τις δομημένες γλώσσες του παρελθόντος, αλλά να προσανατολίζεται προς το μέλλον σύμφωνα με τα σύγχρονα κριτήρια.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.europeo.li
Europeo: αντίδραση στις δέκατη ένατη γλώσσες, όπως ήταν η εσπεράντο για την Volapuk ή η δίγλωσση για την εσπεράντο.
Βιβλιογραφία:
Μαλίκ, Σάρα. είναι οι τεχνητές γλώσσες γλώσσες; Αντιπαράθεση μελέτης της Εσπεράντο και του παγκόσμιου χαρακτηριστικού ", σύνταξη και σημασιολογία, τόμος 14, Αρ. 1, 2013, σ. 85-117.
Móch, Γκαστόν. "8ο Οικουμενικό Συνέδριο της ειρήνης που πραγματοποιήθηκε στο Αμβούργο από 12 έως 16 Αυγούστου 1897: έκθεση σχετικά με το ζήτημα της διεθνούς γλώσσας", Paris, ουσ 1897.
Μιρέλ χάντας-λεμπέλ "Ελιέζερ Ben Yehuda ο εφευρέτης της σύγχρονης εβραϊκής." Masorti France, 7 Αυγούστου 2006, https://www.massorti.com/Eliezer-ben-Yehuda-l-inventeur-de
