Een optimale monetaire zone vereist een gedeelde en bekende taal van alle-Europa Lingua

De Europese Unie heeft in haar land een gebied waar verschillende landen een gemeenschappelijke munt hebben: het is de eurozone. De geografische gebieden die een gemeenschappelijke munt als de euro te nemen zijn uitvoerig bestudeerd door een Canadese econoom genaamd Robert Mundell, NobelPrijs voor de economie in 1999 voor zijn analyse van de optimale monetaire zones. Volgens Mundell, het concept van een optimale monetaire zone is het beschrijven van de voorwaarden die gunstig zijn voor de aanneming van een gemeenschappelijke munt in een bepaald geografisch gebied. Het doel is om de criteria vast te stellen voor het bereiken van een "optimale" zone, waarbij de kosten-baten berekening gunstig zou zijn voor de aanneming van een gemeenschappelijke munt. Deze criteria omvatten prijs-en loonflexibiliteit, commerciële en economische integratie of de mate van diversificatie. Maar degene die we hier Europa Lingua in geïnteresseerd zijn, is het criterium van de mobiliteit van productiefactoren.

In de huidige Europese Unie zijn kapitaal en werknemers immers vrij om zich tussen landen te verplaatsen, zoals bijvoorbeeld het Schengen gebied illustreert. Maar in werkelijkheid blijft de mobiliteit van de beroepsbevolking zeer beperkt. De Nobelprijs voor de economie 2008 Paul Krugman legt uit dat in de Verenigde Staten, in het bijzonder, hoewel de sociaal-economische omstandigheden van de Staten zijn zeer verschillend (bijv. Alaska, Florida of Texas), kunnen werknemers van de ene naar de andere vrij en gemakkelijk. Van dan af, shock situaties in een van de Staten en de economische boom in een ander zijn minder problematisch. Inderdaad, de Amerikanen kunnen verhuizen naar de plaats waar de banen zijn. De reden? Ze spreken allemaal Engels. Ze kunnen allemaal circuleren zonder angst, omdat de inwoners van alle staten spreken dezelfde taal. Zij hebben gelijke toegang tot het werk en kunnen relatief gemakkelijk in hun nieuwe omgeving integreren.

In tegenstelling tot de Verenigde Staten legt Krugman uit dat de culturele, maar vooral linguïstische verschillen in Europa het tempo van de migratie van werknemers naar een zeer laag peil houden. Hoewel een van de Europese landen in een crisis verkeert en een andere in een situatie van economische bloei, blijft de nationale beroepsbevolking zeer grotendeels binnen haar grenzen. Dit is te wijten aan het feit dat als een Duitser wil werken in Polen bijvoorbeeld, zou hij minder kans om een baan te krijgen dan een paal, omdat hij niet spreekt de taal van het land. Bovendien kon hij niet zo goed integreren in zijn milieu als een paal zou doen, omdat hij niet kon uitwisselen natuurlijk en gemakkelijk met de mensen om hem heen. Deze taalkundige verschillen zijn onder meer de reden waarom Krugman als een aantal van zijn Amerikaanse collega's zeer sceptisch zijn geweest over de invoering van de euro.

Het bestaan van een gemeenschappelijke taal is daarom een essentieel criterium voor het bereiken van een optimale monetaire zone. Daarom moet de eurozone, na goedkeuring van een gemeenschappelijke munt, een gemeenschappelijke taal aannemen om de werking ervan te optimaliseren. Dat is wat we voorstellen op Europa Lingua.