Η έκθεση χαμόγελο, που παράγεται το 2005 από τον οικονομολόγο Φρανσουά χαμόγελο για το Ανώτατο Συμβούλιο για την αξιολόγηση του σχολείου, είναι ένας απολογισμός των πολιτικών διδασκαλίας της γλώσσας στην Ευρώπη. Ασχολείται με θέματα : «Ποιες ξένες γλώσσες διδάσκουν, για ποιους λόγους, και δεδομένου ποιο πλαίσιο;», και έτσι αξιολογούν λεπτομερώς αυτές τις πολιτικές σύμφωνα με τις οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές επιπτώσεις τους.

"έκθεση φαντάζεται τρία σενάρια γλωσσικής πολιτικής για την Ευρώπη: το πρώτο είναι το" All-in-english "στο οποίο είμαστε πιθανόν να οδεύουμε, το δεύτερο είναι αυτό της πολυγλωσσία που, στο μέτωπο, προωθείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, Και το τελευταίο είναι η υιοθέτηση της Εσπεράντο.

Στο πρώτο σενάριο, η έκθεση υπογραμμίζει ότι η ηγεμονία των αγγλικών στην Ευρώπη δίνει στη Βρετανία ένα σημαντικό πλεονέκτημα, για τρεις βασικούς λόγους:

–        "η εκμάθηση γλωσσών είναι δαπανηρή σε χρόνο και χρήμα, τόσο από την άποψη τόσο των εκπαιδευομένων όσο και της κοινωνίας ·

–        Οι γλωσσικές δεξιότητες των πρακτόρων, από την άλλη πλευρά, τους επιτρέπουν να είναι πιο παραγωγικοί: έτσι δημιουργούν κέρδη, τόσο για τα άτομα όσο και για την κοινωνία ·

–        Ως εκ τούτου, τα άτομα και η κοινωνία θα πρέπει να επενδύσουν στην απόκτηση δεξιοτήτων ξένων γλωσσών, υπό την προϋπόθεση ότι η αναλογία των κερδών στο κόστος είναι αρκετά υψηλή σε σύγκριση με τις άλλες πιθανές επενδύσεις. »

Φρανσουά χαμόγελο πιστεύει ότι το πλεονέκτημα αυτό σχετίζεται με τη Βρετανία πάνω από 15.000.000.000 ευρώ ετησίως, είτε μέσω της οικονομίας του κόστους της μετάφρασης, η οικονομία της διδασκαλίας γλωσσών και τα οφέλη που η αγγλική φέρνει στον κόσμο της Την εταιρεία. Αυτή η κατάσταση είναι επομένως εντελώς άνιση (από το Brexit, μια ηγεμονία των αγγλικών φαίνεται ακόμη πιο αδικαιολόγητη).

Πηγή: έκθεση χαμόγελου, 2005.

Το δεύτερο σενάριο, πολυγλωσσία, υποδηλώνει ότι η επικοινωνία στα θεσμικά όργανα και μεταξύ των Ευρωπαίων πολιτών πραγματοποιείται σε διάφορες γλώσσες. Το χαμόγελο του Φρανσουά μιλάει για ένα αποτελεσματικό πολύγλωσσοι περιβάλλον, το οποίο διαφέρει από αυτό που προωθείται από την ΕΕ, το οποίο είναι καθαρά θεωρητικό και στην πράξη δεν εφαρμόζεται. Το πολυγλωσσία που προβλέπεται σημαίνει ότι ορισμένες γλώσσες προτείνονται, οδηγώντας σε μια μορφή παραμόρφωσης ορισμένων γλωσσών στην Ευρώπη. Σε αυτό το σενάριο, κάθε Ευρωπαίος πολίτης μαθαίνει δύο γλώσσες εκτός από τη μητρική του γλώσσα, με μια γλώσσα της αγγλικής, γαλλικής, γερμανικής "τρόικας" και μια λιγότερο ομιλούμενη γλώσσα. Αυτό το σενάριο θα συντηρούσε μια μορφή πολιτισμικής πολυμορφίας στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι ισότιμη μεταξύ των γλωσσών και στην πράξη απαιτεί σημαντικές επενδύσεις στη μάθηση. Επιπλέον, η μετάφραση είναι πάντα απαραίτητη για την άμβλυνση των ελλείψεων στην εκμάθηση γλωσσών.

Τέλος, το τελευταίο σενάριο που προέβλεπε και συνέστησε η έκθεση είναι η εφαρμογή της εσπεράντο ως Ευρωπαϊκής γλώσσας επικοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η εσπεράντο δεν αντικαθιστά τις εθνικές γλώσσες και θα ήταν υποχρεωτικό LV2 σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό το σενάριο είναι προνομιακή, διότι είναι πρώτα απ ' όλα η πιο ισότιμη? Πράγματι, καμία χώρα δεν ωφελείται από τη γλώσσα της. Έτσι, όντας "η γλώσσα του ατόμου", γίνεται " (...) Έτσι, εύκολα τη γλώσσα του καθενός. " Επιπλέον η εσπεράντο είναι μια απλή δομημένη γλώσσα για να μάθει, η έκθεση αναφέρει μια μελέτη από Otto Haszpra που εκτιμά ότι παίρνει 150 ώρες για να είναι σε θέση να μιλήσει εσπεράντο άπταιστα ενάντια σε 1500 ώρες για τα Αγγλικά, 1800 για τα γαλλικά ή 2000 ώρες για Ο Γερμανός. Έτσι, η κατάρτιση των εκπαιδευτικών διευκολύνεται και απαιτεί μια ελάχιστη επένδυση.

Για το χαμόγελο του Φρανσουά, το κύριο έργο θα ήταν η αλλαγή νοοτροπίας, με τη συμμετοχή μιας σημαντικής ενημερωτικής εκστρατείας, προκειμένου να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε την εσπεράντο ως ευρωπαϊκή γλώσσα.

Σχόλιο

Αυτή η έκθεση είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, διότι υπογραμμίζει τα στρεβλά αποτελέσματα της ηγεμονίας της αγγλικής, και τονίζει τα πλεονεκτήματα μιας κοινής γλώσσας στην Ευρώπη. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η εσπεράντο δεν είναι η λύση.

Πράγματι, αυτή η γλώσσα έχει κάποια πλεονεκτήματα που παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση, ιδίως την ευκολία της μάθησης. Επιπλέον, το επιχείρημα που κάνει την εσπεράντο τη γλώσσα του ατόμου και επομένως τη γλώσσα όλων είναι ιδιαίτερα ελκυστικό.

Βεβαίως, αλλά δεν θέλουμε μια "γλώσσα προσώπου", θέλουμε μια γλώσσα της Ευρώπης. Ένας από τους παράγοντες της αποτυχίας της Εσπεράντο είναι ότι δεν επισυνάπτεται σε καμία κουλτούρα, και δεν βασίζεται σε κανένα θεσμό. Είμαστε τυχεροί στην Ευρώπη να μοιραστούμε μια εξαιρετικά πλούσια κοινή ιστορία, και να έχουμε ισχυρά θεσμικά όργανα για τα οποία θα ήταν κρίμα να μην βασιζόμαστε. Τέλος, η εσπεράντο είναι μια γλώσσα πολύ θεωρητική, ακόμη και αναρχία στη δομή της (απλά κοιτάξτε το σύστημα της εμφάσεις), και δεν είναι ισότιμη μεταξύ των ειδών.

Το έργο τηςEuropa Lingua α Να προωθήσουμε μια κοινή αλλά όχι μοναδική, ισότιμη ευρωπαϊκή γλώσσα που βασίζεται σε μια ισχυρή πολιτιστική κληρονομιά. Όπως η δίγλωσση (ή Δυτική) γλώσσα, που δημιουργήθηκε από τον Edgar de Γουώλ το 1922, ηEuropeo Υιοθετεί μια απλή δομή βασισμένη στις γλώσσες που έκαναν την ιστορία της Ευρώπης (Ελληνικά, Λατινικά, γερμανικές γλώσσες...).

Για να αναλάβει το επιχείρημα του Φρανσουά χαμόγελο, το κύριο έργο που πρέπει να γίνει για την εφαρμογή μιας ευρωπαϊκής γλώσσας είναι να αλλάξει η νοοτροπία. Πολλοί άνθρωποι σαρώνουν την ιδέα μιας κοινής γλώσσας στην Ευρώπη με περισσότερο ή λιγότερο απλοϊκά επιχειρήματα. Το έργο της δεξαμενής σκέψης Το Lingua είναι να αλλάξουμε αυτές τις νοοτροπίες, μέσω της συζήτησης και της παραγωγής νέων ιδεών.

Έκθεση χαμόγελου

Κοινωνικές δράσεις: